Chili is een land met enorme diversiteit. Van de droogste woestijn op de planeet tot de grootste gletsjer in het Zuidelijke IJsveld in Patagonië, via een van de meest geïsoleerde territoria ter wereld, aantrekkelijke en kleurrijke kuststeden en stranden vol toeristen. Ingeklemd tussen de Andes en de zee, heeft het alles.



Ze waren zelfs trots om een van de weinige landen te zijn met territoria op drie continenten - rekening houdend met Antarctische claims en Paaseiland, dat tot Oceanië behoort. Het is ook een land dat zeer goed is voorbereid op toerisme en een van de duurste in zijn continent. Tijdens onze reis door Zuid-Amerika, staken we vijf keer de grens over en hier geven we u enkele tips die volgens ons goed van pas zullen komen als u dit prachtige land hebt gekozen voor uw volgende vakantie.



Chili is in principe een van de veiligste landen in Latijns-Amerika. Natuurlijk zijn er gebieden die je beter kunt vermijden in het centrum van Santiago en in het centrum van Valparaiso 's nachts. Het beste: neem contact op met de lokale bevolking. In deze twee steden, vooral in toeristische gebieden en stations, komen berovingen en diefstallen zeer vaak voor. Probeer niet te veel waardevolle spullen te tonen en houd de camera's goed vast. Onthoud dat het altijd beter is om een goede reisverzekering te hebben die naast medische kosten (in Chili is er geen gratis gezondheidszorg), ook diefstal dekt.



Om als toerist naar Chili te reizen vanuit Spanje heeft u geen visum nodig, alleen uw paspoort, retourticket en aantoonbare financiële middelen voor het verblijf. Als u over land reist, hebben ze ons nooit om het terugticket of de aantoningsmiddelen van economische middelen gevraagd. Als u echter met het vliegtuig reist, is het meestal dezelfde luchtvaartmaatschappij in Spanje die u om het terugticket zal vragen (dat niet per se een vliegtuig hoeft te zijn, het kan elk type vervoer zijn).

Toeristen uit Argentinië, Brazilië, Bolivia, Colombia, Ecuador, Uruguay, Paraguay en Peru hebben alleen hun identiteitskaarten nodig om het land binnen te komen. Voor bijna elke burger van Latijns-Amerika is geen visum nodig, hoewel het het beste is om de lijst op de website van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van Chili te raadplegen. De vergunning voor een verblijf voor toerisme is 90 dagen, verlengbaar met nog eens 90 dagen, door deze aan te vragen bij de Regionale Intendancies van de Immigratiedienst. Het is erg belangrijk om de "Toeristenkaart" die u ontvangt bij binnenkomst niet te verliezen, omdat u deze moet teruggeven bij vertrek (en u een boete kunt krijgen als u deze niet heeft).



De Chileense grenzen staan bekend als zeer streng. We kennen het geval van een jongen die per ongeluk met een pot honing passeerde zonder dit te verklaren op de luchthaven van Santiago en bijna gerepatrieerd werd en net iets minder dan als een terrorist werd behandeld... Wij zijn alleen door landsgrenzen gereisd en die zijn veel minder streng -in sommige meer dan in andere-, maar met fruit en andere ingrediënten van plantaardige oorsprong - hoewel ik vaak met olijfolie ben gepasseerd zonder problemen - en dieren kun je niet oversteken, vooral als ze vers zijn. Wat betreft houten voorwerpen, in principe zijn die ook niet toegestaan.

Ze zijn ook onbuigzaam, vooral in Santiago, met technologie zaken: alles wat je meebrengt moet worden -of lijken te zijn- gebruikt, als je denkt dat je het niet kunt doorverkopen in het land. Op de pagina van de Chileense douane staat een lijst van objecten die als bagage worden beschouwd en verboden objecten.